Συνεχίστηκαν οι συναντήσεις των μαθητών/ τριών των δύο σχολείων (15ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών & 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών) στα πλαίσια του Προγράμματος Συνεκπαίδευσης. Και τα δύο σχολεία κάθε χρόνο επιλέγουν ως κύριο άξονα του προγράμματος συνεκπαίδευσης τις Τέχνες. Οι Τέχνες, ως γνωστόν, συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης, των δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων, στην εξάσκηση της προσοχής, στην καλλιέργεια της φαντασίας και στην ενσυναίσθηση. H χρήση των τεχνών μπορεί να καταστεί χρήσιμη για άτομα που δυσκολεύονται να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τον λόγο, όπως είναι τα άτομα με νοητική υστέρηση ή αυτισμό.
Ειδικότερα, για το τρέχον σχολικό έτος από τις Τέχνες επιλέχτηκε το Θέατρο και γι αυτό το Πρόγραμμα Συνεκπαίδευσης τιτλοφορείται «Θεατροπαίζοντας με το εκκρεμές της καρδιάς μας». Επισημαίνουμε ότι μέσα από τις διάφορες θεατρικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται, οι μαθητές και οι μαθήτριες εργάζονται ατομικά και ομαδικά, αναπτύσσοντας περαιτέρω την σκέψη και το συναίσθημα. Αποκτάνε περισσότερη άνεση και αυτοπεποίθηση, η επικοινωνία τους γίνεται πιο αποτελεσματική και μαθαίνουν να αξιοποιούν πιο πολύ την γλώσσα του σώματος, την κίνηση και τον χώρο στον οποίο κινούνται. Η εμπειρία που προσφέρει το θέατρο, βοηθάει τους μαθητές και τις μαθήτριες να βλέπουν και να αισθάνονται πώς η συμπεριφορά τους επηρεάζει τους άλλους και να μαθαίνουν εναλλακτικές συμπεριφορές ή να ζητούν βοήθεια.
Το θέατρο, επίσης, είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο στα άτομα με νοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες, καθώς δεν στηρίζεται αποκλειστικά στις λεκτικές και γνωστικές δεξιότητες (στις οποίες και υστερούν), αλλά αντίθετα χρησιμοποιεί έντονα τις κινήσεις του σώματος.
Οι υπεύθυνες εκπαιδευτικοί του προγράμματος από πλευράς του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών κες Κακαβογιάννη Χρυσούλα και Θωμοπούλου Θεοδώρα υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση της Υποδιευθύντριας κας Παπαδήμου Αγλαΐας, επέλεξαν για αφόρμηση την ταινία animation/ κινουμένων σχεδίων με τον τίτλο: «Umbrella/ Ομπρέλα»
Mε αφορμή μια
αληθινή ιστορία οι δημιουργοί της βραβευμένης αυτής ταινίας κινουμένων σχεδίων
καταφέρνουν μέσα σε μόλις 8 περίπου λεπτά να προσφέρουν υψηλές συγκινήσεις και
να περάσουν στους θεατές -όλων των ηλικιών- δυνατά και τρυφερά μηνύματα.
Η ιστορία ξεκινάει σε ένα ίδρυμα φιλοξενίας το οποίο μια βροχερή μέρα
επισκέπτεται μια μητέρα με τη μικρή κόρη της. Κουβαλάνε μαζί τους μια κούτα
γεμάτη παιχνίδια, τα οποία προφανώς το κορίτσι δεν χρειάζεται πια και που ίσως
είχε για συντροφιά όταν ήταν μικρότερη. Για να προστατευτούν από τη βροχή στην
απόσταση από το αυτοκίνητό τους ως την είσοδο του ιδρύματος βρίσκονται κάτω από
μια μεγάλη κίτρινη ομπρέλα, την οποία καθώς μπαίνουν μέσα το κοριτσάκι αφήνει στην
ομπρελοθήκη για να στεγνώσει.
Όλα τα παιδιά του ιδρύματος τρέχουν στο κουτί με τα παιχνίδια για να διαλέξουν
το δικό τους. Όλα, εκτός από ένα αγόρι, που παρακολούθησε τον ερχομό τους
κοριτσιού με τη μητέρα του από το παράθυρο του επάνω ορόφου. Κατέβηκε κι
εκείνο, αλλά όχι για να διαλέξει κάποιο παιχνίδι από το κουτί, αλλά για να
πάρει μαζί του επάνω την κίτρινη ομπρέλα και να την κρύψει σε μια ντουλάπα.
Το κορίτσι ωστόσο γρήγορα κατάλαβε ότι η ομπρέλα τους έλειπε και ακολουθώντας τα υγρά ίχνη στο πάτωμα βρέθηκε στο αγόρι που προσπάθησε να κρύψει την ομπρέλα. Μα όμως τι ήταν αυτό που έκανε ένα αγόρι αντί να ενδιαφερθεί όπως τα άλλα παιδιά για τα παιχνίδια να στραφεί προς την ομπρέλα;
Η ιστορία συνεχίζεται και μας φτάνει μέχρι τα γεράματα του αγοριού που η ζωή τα φέρνει έτσι και παντρεύεται το κορίτσι της κίτρινης ομπρέλας και μαζί ανοίγουν ένα κατάστημα με ομπρέλες – όσα όμως χρόνια κι αν περάσουν στη θέα της κίτρινης ομπρέλας εκείνος βιώνει πάντα τον πόνο της προσφυγιάς και την απώλεια του μπαμπά του.
Άλλη μια αφορμή για σημαντικές συζητήσεις που μας δίδεται είναι για την τύχη που μας διακρίνει όταν έχουμε κοντά μας τα δικά μας πρόσωπα, την ευλογία να ζούμε σε μια ειρηνική χώρα και παρά τις όποιες δυσκολίες να καταφέρνουμε όσο μπορούμε να ζούμε μια καλή ζωή. Επίσης, η ταινία είναι μια εξέχουσα ευκαιρία να θυμηθούμε ξανά τους ανθρώπους που είναι λιγότερο τυχεροί από εμάς και χρειάζονται βοήθεια για να ζήσουν.
Η ταινία δίδει μια εξαιρετική ευκαιρία για να συζητήσουμε με τα παιδιά για έννοιες όπως αλληλεγγύη, υποστήριξη, βοήθεια, γενναιοδωρία, προσφορά και αγάπη. Επίσης είναι μια εξέχουσα ευκαιρία για να μάθουν τα παιδιά μας να μοιράζονται, να προσφέρουν, να συμπονούν και να βοηθάνε. Τέλος όλη η ταινία είναι ένα ισχυρό μήνυμα καλοσύνης και ανθρωπιάς.
Και μετά … άνοιξε η δικιά μας ομπρέλα … η ομπρέλα των συναισθημάτων από την Εκπαιδευτικό Θεατρικών Σπουδών/ Θεατρολόγο κα Θωμοπούλου Θεοδώρα.
Ακολούθησαν δραστηριότητες ανάλογης θεματολογίας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου