Όταν οι σειρήνες του πολέμου ξυπνούσαν τον κόσμο, το αξέχαστο εκείνο πρωινό της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ένας άνεμος καινούργιος φυσούσε πάνω από την ελληνική επικράτεια. Ένας άνεμος που φούσκωνε και γέμιζε τις αγουροξυπνημένες καρδιές των Ελλήνων με ενθουσιασμό και υπερηφάνεια.

Ένας άνεμος που γινόταν θύελλα αγανάκτησης και αποφασιστικότητας, βουερή φωνή περιφρόνησης για να μετατραπεί στη συνέχεια σε ένα κέφι παράδοξο, με ξέφρενες εκδηλώσεις και πανηγυρισμούς για ένα γεγονός κάθε άλλο παρά χαρμόσυνο… για την κήρυξη ενός πολέμου…

85 χρόνια τώρα, γιορτάζουμε αυτή τη μέρα, τιμούμε όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας και θαυμάζουμε τη δύναμη, το σθένος και το μεγαλείο τους.

Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές είναι δύσκολο να πει κανείς με λόγια εκείνο που νιώθει στην καρδιά του κι είναι ακόμα πιο δύσκολο όταν αυτό που νιώθει είναι τόσο μεγάλο που τα λόγια δεν το χωρούν. Το διακύβευμα του πολέμου του 40 δεν ήταν μόνο η εδαφική ακεραιότητα της χώρας, αλλά κάτι πιο βαθύ: το διακύβευμα ήταν η ίδια η Δημοκρατία και η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη και η Αξιοπρέπεια που είναι ιδεώδη αθάνατα, που είναι δυνάμεις ακατάλυτες.

Εμείς, όπως κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, προσπαθήσαμε και φέτος με τα φτωχά μας λόγια να μιλήσουμε για τη σημασία της σημαντικότερης μέρας της νεότερης ιστορίας μας.

Οι Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί της εορτής κυρίες Αθανασιάδη Χριστίνα, Γιανταμίδου Αικατερίνη, Κλαδοβασιλάκη Άννα, Κουμή Μαρία Θεοδώρα, Κρασαδάκη Κωνσταντίνα, Μπρόικου Ασημίνα, Ξωξάκου Λαμπρινή, Πανή Φεβρωνία και ο κύριος Φώτος Κωνσταντίνος προετοίμασαν και παρουσίασαν μια καθόλα άρτια και μεστού περιεχομένου εορτή.

Αδιάψευστα στοιχεία τα παρακάτω στιγμιότυπα …