«Έχουμε συνηθίσει να δίνουμε στις εθνικές επετείους είτε μυθικά στοιχεία είτε χαρακτηριστικά μνημοσύνου. Γι’ αυτό ίσως και δεν μας αγγίζουν αρκετά. Οι μεγαλύτεροι δεν διδάσκονται από αυτές και οι νεότεροι δεν ενδιαφέρονται. Σχεδόν όλοι οι νέοι αδιαφορούν για τους μύθους και τα πεθαμένα πράγματα και αρκετοί αντιμετωπίζουμε τις επετείους ως κάτι μακριά από εμάς, έξω από τη ζωή μας. Ίσως ως ευκαιρία ξεκούρασης και εκδρομής ή έστω ως ευκαιρία για μια ημέρα εθνικής ανάτασης. Αλλά ως εκεί. Τίποτε παραπέρα. Και κάπως έτσι, κάπου εκεί γεννιέται η αδιαφορία από τη μια πλευρά και ο εθνομηδενισμός από την άλλη. Αποτέλεσμα και οι δυο της έλλειψης παιδείας και της ιστορικής συναίσθησης.

Η σημερινή επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου δεν είναι μνημόσυνο. Ακόμη κι αν κάποιοι από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων έχουν πεθάνει είτε στο πεδίο της μάχης είτε στη διάρκεια των χρόνων έως σήμερα, οι αξίες και τα ιδανικά που υπηρέτησαν ζουν ακόμη. Και θα ζουν, όσο υπάρχουν άνθρωποι με παιδεία και ήθος. Αυτή τη ζωντάνια της εθνικής επετείου θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε σήμερα. Άλλωστε θεωρούμε ότι, αν ζούσαν οι αγωνιστές του ’40 και ήταν σήμερα εδώ, θα ήταν μαζί μας στο 1^ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών που ευθύς αμέσως θα σας μεταφέρει  με ιστορική ακρίβεια και ευθύνη στα γεγονότα της εποχής».

Με τα λόγια αυτά από την εκπαιδευτικό του σχολείου μας κα Πίτση Αγλαΐα, που έκαμε με απόλυτη επιτυχία την παρουσίαση, ξεκίνησε η γιορτή του σχολείου μας.

Στην αρχή των εορταστικών εκδηλώσεων, τον πανηγυρικό της ημέρας εξεφώνισε η εκπαιδευτικός του σχολείου μας κα Γιουμούκη Μαρία, η οποία μεταξύ άλλων τόνισε:

«Όσοι ήρωες έφυγαν από το πρόσκαιρο παρόν μπήκαν στον ανέσπερο κόσμο της δόξας. Ο ιδρώτας και το αίμα τους έγιναν γόνιμα και πλούσια δώρα για την Ελλάδα. Δικό μας χρέος τώρα είναι να σκύψουμε για λίγο στη θυσία τους και να κρατήσουμε ό,τι είναι χρήσιμο για το0 δικό μας καθημερινό αγώνα. Να φωνάξουμε πάλι αντρειωμένο το Όχι μας. Όχι στην βία. Όχι στην αδικία. Όχι στην τυραννία . Όχι στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όχι στα μικροσυμφέροντα των τάχα τρανών και δυνατών.

Κι αν η μοίρα κάποτε στήσει μπροστά μας ξανά ένα Σαράντα, ξανά μ' ένα ΟΧΙ θ' απαντήσουμε»

 

Η γιορτή περιελάμβανε στο πρόγραμμά της ποιήματα, που παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου μας καθώς και επετειακά τραγούδια. 

 

Τη μουσική διδασκαλία των επετειακών τραγουδιών ανέλαβε με παραδειγματική επιτυχία η μουσικός του σχολείου μας κα Αποστόλου Μαρία

Στο τέλος της εορτής, ο Διευθυντής του σχολείου κ. Καλτσούδης Κωνσταντίνος, αφού συνεχάρη τις μαθήτριες και τους μαθητές που πήραν μέρος στη γιορτή, καθώς και τις υπεύθυνες εκπαιδευτικούς κυρίες Φούκα Ελένη, Πίτση Αγλαΐα και Σμαραγδάκη Αναστασία για την προετοιμασία της εορτής και το άρτιο τελικό αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων τόνισε:

«Σήμερα, που ο φασισμός, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία επανέρχονται στο προσκήνιο σε μια Ευρώπη που δεν λογαριάστηκε ποτέ σοβαρά με την πρόσφατη εγκληματική Ιστορία της, ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος συμφωνεί ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να θυμούνται τις θηριωδίες του ναζισμού καθώς και το ολοκαύτωμα που προκάλεσε, ως μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας. Ο ναζισμός είναι η πιο πρόσφατη ενσάρκωση αυτής της απεχθούς και απάνθρωπης εξουσίας, που κάνει βάρβαρη χρήση της ισχύος, σπέρνοντας την καταστροφή, τη βία και τον τρόμο. Στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, ξεκινώντας από την υπόθεση ότι η «συνήχηση» της προσωπικής αδικίας και απελπισίας που βιώνει σήμερα το άτομο με την εκτροπή των θεσμών σε μια «ψυχωτική» και «άνομη» ή «διαστροφική» λειτουργία, δύναται να κινητοποιήσει την κυριαρχία της «βίας» και των ενστίκτων καταστροφής, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και ευαίσθητοι και κυρίως να έχουμε πανταχόθεν ευήκοα ώτα. Σύμφωνα με μαρτυρίες των ιδίων, οι λιγοστοί επιζώντες που κατάφεραν να γλιτώσουν από τα απάνθρωπα βασανιστήρια και τα φρικαλέα πειράματα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αναφέρουν ότι οι κραυγές των δύστυχων «πειραματόζωων» των Ναζί δεν έπαψαν ποτέ να ηχούν στα αυτιά τους. Οι κραυγές αυτές, όμως, θα πρέπει όχι μόνο να φτάνουν χαλαρά, αλλά να δονούν και τα δικά μας αυτιά, ώστε, όσο περνάει από τα χέρια μας, να μην επιτρέψουμε ποτέ πια να επωαστούν οι συνθήκες που οδήγησαν τον άνθρωπο στο σημείο να εκφράσει τα πιο απάνθρωπα, εξωφρενικά άγρια και αιμοσταγή ένστικτά του».

Η «Εθνική» ομάδα του 1^ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών σε αναμνηστική φωτογραφία με εθνική… διάθεση!!!